siz bilmezsiniz ibrahim’in hüznü niyedir.
susamış fayton atlarına mı,
kızıl saçlı bir kadının;
omzundan aşağıya intihar eden kuşlara mı
veyahut,
mosmor olmuş elleriyle ışıkta peçete satan;
kırmızı bereli çingene çocuğuna mı..
bilemezsiniz güzel kardeşim bilemezsiniz.
niye bölük pörçüktür uykuları
sabaha kadar kaç tane kabustan uyanır kan revan içinde
niye sigarayı avucunda söndürür sabah ezanından sonra
içinde efkarlı bir türküyü niye mırıldanır sokak boyunca..
siz bilmezsiniz ibrahim’in hüznü niyedir..
niye hüzün, hüzünlü bir kelimedir..
nar niye hüzün kırmızısıdır..
bilemezsiniz.
siz bilmezsiniz ve ben ne demeye anlatmaya çalışıyorum ki ibrahim’i,
neden annesi varken annesizdir ibrahim,
ne diye her defasında babasını doğrar kumar masasında,
nereden gelir bir kutu iburamin’i içip intihara meyili,
nedir kuklalardan alıp veremediği..
bilmeyin güzel kardeşim bilmeyin,
niyedir ibrahim’in boynundan aşağıya yürüyen samsa
niye susmaz beynindeki baltalı raskolnikov
bilmeyin.
— ibrahim h. ataş
görsel: johannes kahrs
