28 Ocak 2015 Çarşamba

Ceketimin İç Cebi
















Karanlık o yerler.
36. sokakta,
Çöp konteynerlerinin yanında bulursun cesedimi.
Elimde izbe bir cinayet romanının 197. sayfası.
Ortalık keşmekeş.
Ortalık curcuna.

'Ceketimin iç cebinde adisyona yazdığım şiircikler.'

Leylim.
Müzikal bir tiyatro oyunu benim cesedim.
Biraz fa.
Biraz sol.
Trajikomik.

Karanlık o yerler.
Martılar yarı tok.
Vapurlar eski.
Yağmur ve piyano sesi gibi uyumlu değil aşk.
Azarlanmış bir çocuk gibi küskün
Ve gözyaşları ilahi derecede masum.

'Ceketimin iç cebinde adisyona yazdığım güzel ismin.'

Leylim.
Cesedim yırtılır içinde seni bulurlar.
Biraz güzelsin.
Biraz sonbahar.
Sonumuz ..
Mutsuz.

Sonumuz siyah.

Karanlık o yerler.
‘Bak bu gecede senin için yaşamayı seçiyorum.
Aslında bu benim için bir intihar biliyorsun.’

Ama senin için ölmüyorum.
Leylim.

'Ceketimin iç cebinde seviyorum seni.'
Üşüme diye.”

— İbrahim H. Ataş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder